ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΦΟΒΙΣΕ iv (Δ2)

Η Στέλλα αντιμετωπίζει... αρχαιολογικούς μπελάδες μέσα σ'ένα μουσείο, όπου  τις νύχτες τα αγάλματα ζωντανεύουν.
Το ηθικό δίδαγμα ; Γίνε φίλος με τους φόβους σου!


ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΦΟΒΙΣΕ
 Μια φορά είχα πάει σε ένα μουσείο. Εκεί ήμουν μόνη μου, όλοι οι υπάλληλοι του μουσείου είχαν φύγει.
 Διαπίστωσα ότι με είχαν κλείσει μέσα καταλάθος και επειδή δεν ήξερα τι να κάνω, πήγα να δω τα αγάλματα. Εκείνη τη στιγμή άκουσα έναν θόρυβο πίσω μου. Όταν γύρισα όμως δεν είδα τίποτα. Κατάλαβα τότε ότι είχαν ζωντανέψει όλα τα αγάλματα!!
 Τότε άρχισα να τρέχω φοβισμένη, γιατί με κυνηγούσαν. Ευτυχώς όμως κρύφτηκα και δεν μπορούσαν να με βρουν. Την επόμενη μέρα τα αγάλματα ήταν ακόμα ζωντανά.
 Τελικά αποφάσισα να τα ρωτήσω αν θέλουν να γίνουμε φίλοι κι εκείνα μου απάντησαν πως θέλουν! Ύστερα από λίγο ήρθαν όλοι αυτοί που δούλευαν εκεί, αλλά δεν κατάλαβαν τίποτε. Έτσι κατάφερα να φύγω χωρίς να με δουν.
Δε θέλω και πάρα πολύ να πηγαίνω συχνά εκεί, γιατί φοβήθηκα πολύ τη νύχτα. Παρ'όλο που έγινα φίλη με τ'αγάλματα, λέω να περάσει λίγος καιρός μέχρι να τα επισκεφτώ ξανά.

Νέες περιπέτειες την επόμενη φορά!