(Τα παρακάτω ισχύουν και για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.)
Τα παιδιά που παρακολουθούν υπερβολικά τηλεόραση διατρέχουν περισσότερους κινδύνους να εμφανίσουν καρδιακά νοσήματα, υπέρταση ή διαβήτη, σύμφωνα με τα αποτελέσματα αυστραλιανής έρευνας.
Τα παιδιά που συμμετείχαν στην έρευνα, ηλικίας 6 έως 7 ετών, και παρακολουθούν υπερβολικά τηλεόραση, διαμορφώνουν στενότερες αρτηρίες πίσω από τα μάτια, γεγονός που αυξάνει τους κινδύνους για καρδιακά νοσήματα, υπέρταση και διαβήτη, σύμφωνα με την έρευνα του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ, την πρώτη του είδους που παρουσιάζεται.
«Οι γονείς οφείλουν να παρακινούν τα παιδιά τους σε άλλες δραστηριότητες για να απομακρύνονται από τον καναπέ», λέει ο δρ. Μπαμίνι Γκοπινάθ, επικεφαλής της έρευνας.
Κατά μέσον όρο, τα παιδιά που εξετάσθηκαν περνούσαν 1,9 ώρα ημερησίως μπροστά στην τηλεόραση και αφιέρωναν μόνο 36 λεπτά σε δραστηριότητες που περιλαμβάνουν σωματική άσκηση.
Όσα παιδιά αφιέρωναν περισσότερο χρόνο σε φυσικές δραστηριότητες, μία ώρα ημερησίως ή περισσότερο, είχαν αισθητά φαρδύτερες αρτηρίες από αυτά που αφιέρωναν λιγότερο χρόνο στη σωματική άσκηση.
«Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι συμπεριφορές λιγότερο επωφελείς για την υγεία μπορούν να επηρεάσουν τη μικροκυκλοφορία από πολύ νωρίς και μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιακών παθήσεων και υπέρτασης αργότερα», δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας, προσθέτοντας ότι η καθήλωση μπροστά από την τηλεόραση συνοδεύεται και από κακές διατροφικές συνήθειες και από την αύξηση του βάρους.
Τα αποτελέσματα της έρευνας θα δημοσιευθούν στην επιθεώρηση Journal of the American Heart Association
Όπως έχουμε ήδη μάθειτο φως διαδίδεται ευθύγραμμα.Παρακολουθήστε το επόμενο πείραμα για να το διαπιστώσετε:
Τι θα συμβεί όμως αν το φως συναντήσει ένα αντικείμενο στο δρόμο του;
Όταν μια ακτίνα (ή μία δέσμη) φωτός συναντά μια λεία και γυαλιστερή επιφάνεια (π.χ. έναν καθρέφτη) αλλάζει πορεία και πηγαίνει προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση (εξαρτάται από τη γωνία που σχηματίζει η ακτίνα με τον καθρέφτη). Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται ανάκλαση. Παρακολουθήστε το βίντεο και παρατηρήστε τις εικόνες για να το καταλάβετε καλύτερα:
ανάκλαση
ανάκλαση
Όταν , όμως , μία ακτίνα (ή μια δέσμη) φωτός συναντά μια τραχιά επιφάνεια (π.χ. χαρτί , τοίχο) ανακλάται σε πολλές κατευθύνσεις. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεταιδιάχυση του φωτός. Παρατηρήστε τις εικόνες:
διάχυση
διάχυση
********************************************************************** Στην επόμενη φωτογραφία θα παρατηρήσετε το φαινόμενο της ανάκλασης και της διάχυσης ταυτόχρονα:
Το φως ανακλάται στον καθρέφτη ενώ διαχέεται όταν συναντά το χαρτί
Στις παρακάτω εικόνες ξαναβλέπουμε το φαινόμενο της ανάκλασης και της διάχυσης:
ανάκλαση και διάχυση
ανάκλαση και διάχυση
Παίξτε με το φως και τις σκιές!!! Παρακολουθήστε το βίντεο και προσπαθήστε να κάνετε και σεις κάποιο από τα ζώα που θα δείτε!
Στο πλαίσιο της ευέλικτης ζώνης με θέμα την προστασία του περιβάλλοντος η τετάρτη τάξη του σχολείου μας επισκέφτηκε το Εργαστήρι τέχνης και πολιτισμού "ένεκα παιδείας". Εκεί οι μαθητές πήραν μέρος σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα με θέμα "Το δάσος κινδυνεύει" (Οικολογία-Περιβάλλον).
Μέσα σε έναν πολύ όμορφο και άνετο χώρο τα παιδιά παρακολούθησαν προβολή εκπαιδευτικής ταινίας και στη συνέχεια ντύθηκαν με κοστούμια και με τη βοήθεια των θεατρολόγων και παιδαγωγών του εργαστηρίου έκαναν τη δραματοποίηση του συγκεκριμένου θέματος.
Το πρόγραμμα βασιζόταν στη θεατρική δράση, τη δημιουργικότητα και την αυτενέργεια των μαθητών.
Ο Σπιζαετός είναι ένας αετός μεσαίου μεγέθους (65 - 72 εκ.) , με άνοιγμα φτερών 150 - 180 εκ. , που στην Ευρώπη περιορίζεται στι Μεσογειακές περιοχές. Η παγκόσμια εξάπλωσή του, εκτείνεται από την ΒΔ Αφρική και την Ιβηρική χερσόνησο, ανατολικά στη Β. Ινδοκίνα και στη Ν. Κίνα.
Ο Σπιζαετός ζει σε χαμηλού και μεσαίου υψομέτρου ορεινές περιοχές, (ως 1500 μ.) και σπανιώς ψηλότερα. Απαντάται κυρίως σε θερμές βραχώδεις ορεινές περιοχές με εκτεταμένους θαμνώνες (μακί, φρύγανα) , και λιγότερο συχνά σε δάση, αλλά και σε γυμνές πλάγιες χωρίς καθόλου βλάστηση. Κυνηγάει στα πιο πολλά είδη βιοτόπων και φωλιάζει σε απόκρημνα βράχια και σπανίως σε δέντρα. Το κάθε ζευγάρι φτιάχνει αρκετές φωλιές (1-6), η μια κοντά στην άλλη (ακόμα και στον ίδιο βράχο) που τις χρησιμοποιεί διαδοχικά.
('Ελενα)
Χρυσαετός
Ο χρυσαετός είναι είδος προς εξαφάνιση . Το χρώμα του είναι κυρίως μαυριδερό-καφετί,με ωχρό-ασπροκίτρινο στο επάνω μέρος του κεφαλιού, το σβέρκο και τα πλάγια του λαιμού. Eπίσης στον κάθε ώμο έχει χαρακτηριστικό άσπρο ''μπάλωμα'' και η ουράτου είναι γκρίζο-καφέ με στενές σκούρες ραβδώσεις και μια φαρδιά σκούρα μπάρα στην άκρη. Σημαντική αιτία θανάτου αποτελούν οι δευτερογενεί δηλητηριάσεις, κάθως οι χρυσαετοί μερικές φορές καταναλώνουν νεκρά ζώα.
Το θηλυκό γεννά 2-3 αυγά στο τέλος Φεβρουαρίου και τα επωάζει για 40-45 ημέρες σε φωλιές που βρίσκονται σε απόμερους γκρεμούς. Οι νεοσσοί δεν έχουν φτέρωμα. Μένουν στη φωλιά 11 εβδομάδες και τους φροντίζουν οι γονείς τους. Συνήθως επιβιώνει μόνο ο ένας , ο οποίος σκοτώνει τους άλλους ή τρώει όλη την τροφή, με αποτέλεσμα οι άλλοι να πεθάνουν από ασιτία. Ο χρυσαετός σε καλές συνθήκες διαβίωσης ζει πολλά χρόνια. Μάλιστα, στα αυτοκρατορικά ανάκτορα της Βιέννης, στην αιχμαλωσία και με καλή περιποίηση, υπήρξε αετός που έζησε 100 χρόνια.
(Χάρης)
Αιγαιόγλαρος
Ο Αιγαιόγλαρος είναι ένα είδος γλάρου ενδημικό της Μεσογείου, εύκολα αναγνωρίσιμο από το βαθύ κόκκινο ράμφος και τα μαύρα πόδια του. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '70 ο παγκόσμιος πληθυσμός του είδους υπολογιζόταν σε 1000 ζευγάρια. Όμως, με την εντατικοποίηση της μέσης αλιείας στην δυτική Μεσόγειο και την αύξηση της ποσότητας των ψαριών που πετιούνται από τα αλιευτικά σκάφη, ο παγκόσμιος πληθυσμός του Αιγαιόγλαρου αυξήθηκε απότομα. Ο συνολικός πληθυσμός είναι 21.500 ζευγάρια σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 2008. Στην Ελλάδα το είδος αναπαράγεται μόνο στο Αιγαίο και ο πληθυσμός του υπολογίζεται σε 350-500 ζευγάρια, σε αποικίες που κυμαίνονται από 5-85 ζευγάρια.
Παρ’ όλα αυτά όμως, το είδος θεωρείται πολύ ευάλωτο καθώς το 90% του πληθυσμού του βρίσκεται συγκεντρωμένο σε δύο αποικίες της Ισπανίας. Έτσι, ο Αιγαιόγλαρος χαρακτηρίζεται από την Birdlife International ως είδος που "εξαρτάται από προστασία" και καταγράφεται ώς "κινδυνεύον" στο Ελληνικό Κόκκινο Βιβλίο Απειλούμενων Σπονδυλόζωων. Στη χώρα μας , αποικίες του είδους απαντώνται σε απομονωμένες, βραχώδεις νησίδες με λίγη βλάστηση, κυρίως στα Δωδεκάνησα, τους Φούρνους, την Αμοργό, την Πάρο, τις Σποράδες, τη Μυτιλήνη, τη Λήμνο, τη Χίο και την Κρήτη.
Η κύρια απειλή που αντιμετωπίζει το είδος σχετίζεται με την ενόχληση των αναπαραγώμενων πουλιών από την παρουσία του ανθρώπου πάνω στις νησίδες, κάτι που συνδέεται με δραστηριότητες όπως η κτηνοτροφία, ο τουρισμός, η αλιεία, το κυνήγι και η συντήρηση και κατασκευή υποδομών.
(Ζαχαρούλα)
Κιρκινέζι
Το κιρκινέζι, ένα γεράκι που μοίαζει πολύ με το βραχοκιρκίνεζο, το κοινότερο γεράκι στην Ελλάδα και την Ευρώπη, συμπεριλαμβάνεται στα παγκόσμια απειλούμενα είδη. Οι διαφορές του από το παρόμοιο και πολύ συγγενικό του βραχοκιρκίνεζο είναι οι εξής: Είναι πιο ανοιχτόχρωμο απο κάτω, τα χρώματα από πάνω είναι πιο απαλά και στο αρσενικό, τα δευτερεύοντα καλυπτήρια στις φτερούγες έχουν μπλε-γκρι χρώμα.Το πέταγμά του είναι πιο ενεργό, ενώ ο μετεωρισμός(πέταγμα επί τόπου για την αναζήτηση της λείας) διαρκεί έως έξι δευτερόλεπτα. Τότε μπορούμε επίσης να διακρίνουμε, ότι η ουρά του είναι γωνιώδης καθώς τα δύο μεσαία εξωτερικά πηδαλιούχα(μεγάλα φτερά της ουράς)είναι μεγαλύτερα.
Τον χειμώνα είναι απίθανο να τα δούμε στη χώρα μας, εκτός από εξαιρέτικα σπάνιες περιπτώσεις. Νωρίς την άνοιξη, όταν επιστρέφουν από την Αφρική όπου ξεχειμώνιασαν, θα τα δούμε σε μεγάλες ομάδες σε στύλους της ΔΕΗ ή του ΟΤΕ, ή όλα μαζί σε μεμονωμένα δέντρα στον κάμπο. Μετά διασπείρονται στις θέσεις αναπαραγωγής. Η μεγάλη πλειοψηφία συγκεντρώνεται στα χωριά, όπου φωλιάζουν σε παλιά σπίτια ή αποθήκες. Πολλές φορές συγκεντρώνονται πολλές δεκάδες σε μιαπαλιά αποθήκη.
(Φανή)
Νερόκοτα
Aπό τα πιο τοπικά υδρόβια, τη βρίσκουμε όπου υπάρχει νερό. Οι νερόκοτες που απαντούμε στην Ελλάδα είναι επιδημητικές αλλά το χειμώνα καταφθάνουν κι άλλες απο το Βορρά. Στο νησί εμφανίζονται στο τέλος του χειμώνα και φεύγουν στις αρχές του καλοκαιρίου. Χοντρό,μαυριδερό πουλί ζει στα τέλματα, τους νερόλακες και στα στάσιμα νερά, σε κανάλια, λίμνες και ποτάμια. Πλέει με ευκινησία, κουνώντας νευρικά το κεφάλι και, εάν χρειαστεί, βουτάει για να αποφύγει τον κίνδυνο. Η νερόκοτα τρέφεται με φυτά, έντομα, αυγά ψαριών. Φωλιάζει στις καλαμιές και τους θάμνους κοντά στο νερό. Γεννάει άνοιξη και καλοκαίρι από 5 - 9 αυγά που κλωσούν και οι 2 γονείς επί 21 - 22 ημέρες!!!!!!!!!
(Όλγα)
Καρέτα Καρέτα
Η καρέτα καρέτα είναι ένα παλιό και μεγάλο ερπετό. Η χελώνα έχει σχετικά μεγάλο κεφάλι το οποίο υποστηρίζει τα δυνατά σαγόνια της. Το επάνω μέρος στο καβούκι των χελωνών έχει ελαφρώς σχήμα καρδιάς. Στην Ελλάδα ωοτοκούν (γεννούν) πάνω από 2000 χελώνες. Η παραλία Σεκάνα στο νησί της Ζακύνθου έχει τη μεγαλύτερη πυκνότητα σε φωλιές παγκοσμίως. Ζει στη θάλασσα για πάνω από 100 χρόνια.Όταν φτάνει στα 4 χρόνια της έρχεται στην ακτή για να τοποθετήσει τα αυγά της στην άμμο.
Κάθε χελώνα γεννά περίπου 100 -120 αυγά σε μία τρύπα, που σκάβει στην άμμο κατά τη διάρκεια της νύχτας. Τα αυγά παραμένουν στη φωλιά για 55 ημέρες. Ύστερα όλα τα αυγά εκκολάπτονται και μικρά χελωνάκια προσπαθούν όλα μαζί να βγουν στην επιφάνεια τη νύχτα. Μετά, όλα τα χελωνάκια βρίσκουν το δρόμο τους προς το νερό, οδηγούμενα από ένα μυστηριώδες σήμα. Τα φώτα στην ακτή εμποδίζουν τις χελώνες από το να βγουν και να γεννήσουν τα αυγά τους και επίσης, παραπλανούν τα μικρά χελωνάκια προς λάθος κατεύθυνση. Αν κάποιος τουρίστας καταλάθος κάνει μια τρύπα στη φωλιά και σπάσει 1 αυγό τότε τα υπόλοιπα αυγά στη φωλιά καταστρέφονται.
(Δέσποινα , Θεοδώρα)
Φαντάζεστε τι μπορεί να συμβεί αν αυτά τα ζώα εξαφανιστούν; Η προστασία της φύσης είναι και δική μας ευθύνη!!!
Παρακολουθήστε το βίντεο για να μάθετε ποια άλλα ζώα απειλούνται με εξαφάνιση:
Οι πλαστικές σακούλες σκοτώνουν τις θαλάσσιες χελώνες:
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν ΄Αντερσεν. Την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (Ιnternational Board on Books for Young People - ΙΒΒΥ) το 1966. Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης, και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της παιδικής λογοτεχνίας.
1 Απριλίου και, αλήθεια, ετοιμάσατε το «ψέμα της ημέρας»; Πρόκειται, άλλωστε, για μια παλιά συνήθεια, που διατηρείται ακόμα και σήμερα. Φίλοι και γνωστοί συνηθίζουν να κάνουν αθώες φάρσες την Πρωταπριλιά, προσπαθώντας -καλοπροαίρετα πάντα- να ξεγελάσουν τους άλλους.
Προέλευση του Εθίμου
Τα ψέματα της Πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που μας έχει έρθει από την Ευρώπη. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό. Δύο από αυτές, όμως, είναι οι επικρατέστερες.
Α. Από τους Κέλτες Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες. Λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι Κέλτες, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο κώδικας δεοντολογίας των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.
Β. Από τη Γαλλία Η δεύτερη εκδοχή, που θεωρείται και ποιο βάσιμη ιστορικά, θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 16ου αιώνα. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η «1η Απριλίου». Την χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.
Το έθιμο στην Ελλάδα
Όπου και να γεννήθηκε πάντως, γεγονός είναι ότι το έθιμο αυτό ήρθε και στην Ελλάδα και διαφοροποιήθηκε αποκτώντας μια ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας.Σε κάποιες περιοχές της πατρίδας μας, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του. Επίσης το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς, θεωρούν μερικοί, ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χήρεψει γρήγορα.
Σύμφωνα με τον Έλληνα λαογράφο Λουκάτο το έθιμο αυτό αποτελεί ένα σκόπιμο «ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την όποια παραγωγή» όπως είναι η αρχή του μήνα τόσο για τον Μάρτιο, όσο και τον Απρίλιο υποχρεώνοντας πολλούς να λαμβάνουν διάφορα «αντίμετρα» (αλεξίκανα μέτρα). Επίσης και ο Έλληνας λαογράφος Γ. Μέγας συμφωνεί πως η πρωταπριλιάτικη «ψευδολογία» παραπλανά ελλοχεύουσες δυνάμεις του κακού, έτσι ώστε να θεωρείται από το λαό ως σημαντικός όρος μαγνητικής ενέργειας (έλξης ή αποτροπής) για μια επικείμενη επιτυχία.
Περιστατικά Τον προηγούμενο αιώνα, η τεχνολογία βοήθησε κάποιους να ξεγελάσουν χιλιάδες άτομα την ημέρα αυτή. Για παράδειγμα μια Αμερικάνικη εφημερίδα δημοσίευσε ένα άρθρο (στις αρχές του 20ου αιώνα), στο οποίο αναφερόταν ότι ο Τόμας Έντισον είχε εφεύρει μια μηχανή, η οποία μετέτρεπε το νερό σε κρασί. Φανταστείτε την χαρά όλων των «μερακλήδων» της εποχής. Οι μερακλήδες μπορεί να χάρηκαν, αλλά οι μετοχές, των εταιριών παρασκευής και διακίνησης οίνου, σημείωσαν κατακόρυφη πτώση στο χρηματιστήριο.
Ένα άλλο παράδειγμα μεγάλης πρωταπριλιάτικης φάρσας, είναι αυτή του δικτύου BBC το 1957. Τότε προβλήθηκε, από το δίκτυο αυτό, ένα ρεπορτάζ, στο οποίο Ιταλοί γεωργοί μάζευαν μακαρόνια από τα δέντρα που υποτίθεται ότι τα παράγουν. Παρόμοια ρεπορτάζ συνεχίζονται όμως μέχρι και σήμερα σχεδόν από το σύνολο των μαζικών μέσων επικοινωνίας που τις περισσότερες φορές αγγίζουν σημαντικά θέματα οικονομίας, διασκέδασης, κ.λπ.
Παρακολουθήστε τη φάρσα του BBC με τα "μακαρονόδεντρα" στο βίντεο που ακολουθεί:
